Ampersand: een die-hard symbool

Ampersand: een die-hard symbool

Marco Minzoni Gepubliceerd op 10/25/2023

De Ampersand (&), ook wel ‘commerciële e’ genoemd, is een van de meest unieke en interessante lettertypes. Het is een symbool dat veel wordt gebruikt en gewaardeerd door veel letterontwerpers omdat het veel creatieve vrijheid biedt, maar het heeft een verre oorsprong die slechts bij weinigen bekend is.

Dit lettertype heeft verschillende namen, afhankelijk van de taal (in het Italiaans is het & commercial, in het Frans esperluette, in het Duits Et-Zeichen), en werd in 1837 in het Engelse woordenboek opgenomen als ampersand.

De & maakte tot begin 1900 deel uit van het Angelsaksische alfabet en nam de laatste positie in. Het alfabet eindigde met ‘X, Y, Z en per-se and’. Dat wil zeggen: X, Y, Z en het symbool voor zichzelf dat staat voor ‘and’. De samentrekking van and-per-se-en genereerde zo de huidige naam ampersand.

Geschiedenis en evolutie

Transcriptie van enkele Tiroolse notities.

Hoewel geformaliseerd door de Engelsen, werd de ampersand in de eerste eeuw voor Christus bedacht door de Romein Marcus Tullius Tiro. Hij was een slaaf en secretaris van Cicero en wordt beschouwd als de uitvinder van het oorspronkelijke symbool. Zelfs als vrij man bleef Tiro de teksten van Cicero overschrijven en tegen 63 voor Christus had hij een systeem van afkortingen ontwikkeld om het schrijven te versnellen, de zogenaamde Thyroniaanse Aantekeningen.

In het Oud Romeins-Italiaanse schrift was de ampersand de ligatuur tussen de letters ‘e’ en ‘t’ (‘et’ betekent in het Latijn ‘en’). Met de ontwikkeling van het Nieuw Romeins Cursief schrift verschenen er veel ligaturen tussen verschillende letters. Maar hoewel met de overgang van het Latijn naar het Karolingisch het gebruik van deze ligaturen aanzienlijk afnam, bleef het symbool & aanwezig, geleidelijk aan meer gestileerd en zijn oorsprong verbergend.

Vanaf de tweede helft van de 8e eeuw werd de ampersand veel gebruikt door schriftgeleerden. Het gebruik van deze en vele andere ligaturen was functioneel voor het invoegen van zoveel mogelijk woorden op een regel. De mogelijkheid om de lengte van woorden te variëren was erg handig voor het vullen van elke regel volgens een gerechtvaardigde lay-out (paginering van een kolom tekst zodat alle regels verticaal uitgelijnd zijn met elkaar langs zowel de linker- als de rechtermarge).

Beginnend vanaf links: Oud Romeins Italisch schrift 79 voor Christus, Nieuw Romeins Italisch schrift 350 na Christus, 9e eeuws Schots schrift, Karolingische Minuscule ca. 810, Humanistisch schrift 1453, William Caslon 1728 (Londen).

Na de komst van de boekdrukkunst in Europa in 1455 maakten drukkers ook gebruik van dit symbool, zowel voor ronde als cursieve tekens. De ampersand overleefde de periode van handmatige druk om dezelfde logistieke reden: er konden meer verplaatsbare tekens op een regel worden geplaatst door ‘&’ te vervangen door ‘and’, ‘und’ of ‘et’. Tot op de dag van vandaag is dit teken vrijwel onveranderd gebleven ten opzichte van de Karolingische versie die in de negende eeuw werd geformaliseerd. In cursief schrift kwam de ligatuur van ‘e’ en ‘t’ later, in de Renaissance, en is meestal fantasierijker en decoratiever.

Ampersand in hedendaagse typografie…

Tot op de dag van vandaag wordt het & -symbool opgenomen in het ontwerp van alle nieuwe lettertypes en maakt het deel uit van elk bestaand Latijns alfabet. Er zijn zoveel variaties van de ampersand, vooral in cursief. Hoewel het geleidelijk gestileerd is, behoudt het nog steeds de combinatie van de basisvormen ‘e’ en ‘t’.

Deze historische herkomst is duidelijk in sommige karakters die de letters duidelijker scheiden, zoals Rotis Sans, Trebuchet en Bebas Neue.

Rotis Sans regular, Trebuchet regular en Bebas Neue regular

De meest gebruikte ampersand is echter de Karolingische, die in de meeste bestaande lettertypes voorkomt. Je vindt hem zowel in serif lettertypes, zoals Didot, Bodoni en Bembo, als in schreefloze lettertypes, zoals Akzidenz Grotesk, Helvetica en Univers.

Didot romein, Bodoni boek en Bembo regelmatig
Akzidenz Grotesk regelmatig, Helvetica Neue regelmatig e Univers Roman

Naast deze eenvoudige ampersands, die meer in ronde karakters worden gebruikt, is er een cursieve stijl die, beïnvloed door kalligrafie, meer levendige rondingen laat zien. Deze stijl is over het algemeen erg elegant en heeft zeer fantasierijke en diverse symbolen opgeleverd.

Eerste regel van links: Baskerville cursief, Palatino cursief, Adobe Caslon cursief. Tweede rij van links: Garamond cursief, Sabon cursief en Monotype Corsiva cursief.

Er zijn verschillende interessante variaties van de ampersand, waaronder die van Ludovico Degli Arrighi, een meester-graveur en typograaf uit de Renaissance, en Robert Granjon, een 16e-eeuwse Franse letterontwerper.

Het lettertype Poetica uit 1992, gebaseerd op het oude Cancelleresca (een kalligrafisch schrift dat sinds de 13e eeuw in de handel wordt gebruikt) en gemaakt door Robert Slimbach voor Adobe, biedt een rijke verzameling van 58 variaties op ampersand.

Variaties van & van het lettertype Poetica

& in huisstijlen!

De ampersand is een icoon geworden dat veel wordt gebruikt voor logo’s en typografie. Het is een veelgebruikt lettertype in de logo’s van verschillende bekende bedrijven, waaronder het multinationale telecommunicatiebedrijf AT&T. Het merk bestaat uit een wereldbol met blauwe en witte strepen en de bedrijfsnaam in schreefloos lettertype. Op het gebied van consumentenproducten is de ampersand gebruikt door het bedrijf dat de ‘gekleurde knopvormige chocolaatjes’ M&M’s (Mars & Murrie Ltd) produceert en door het beroemde Head & Shoulders, een Amerikaans bedrijf dat gespecialiseerd is in de productie van antiroosshampoos. Dit is eigendom van The Procter & Gamble Company (P&G), dat op zijn beurt de ampersand in zijn logo gebruikt. Een ander beroemd voorbeeld is de kapsalonketen Toni & Guy, opgericht door twee broers uit Campanië die in de jaren 1950 naar Londen verhuisden.

Eerste rij van links: AT&T, M&M’s en P&G. Tweede rij van links: Head & Shoulders en Toni & Guy.

Op het gebied van kunst heeft het Victoria and Albert Museum in Londen misschien wel het meest succesvolle logo dat het gebruik van & bevat. Het symbool helpt de letter A visueel aan te vullen en het resultaat is harmonieus. Het communicatiebureau & Walsh vertrouwde zijn identiteit ook toe aan de ampersand. In dit geval heeft het teken ook de functie om een link te leggen tussen het bedrijf en de klant (klant & Walsh). De uitgeverij Mondadori Electa, gespecialiseerd in kunst- en designpublicaties, gebruikt een variant van & voor haar merk.

Van links naar rechts: Victoria & Alber Museum, & Walsh en Mondadori Electa.
Eerste rij van links: Dolce & Gabbana en & Other Stories. Tweede rij van links: Pull & Bear en H & M.

Er is ook een sterke aanwezigheid van ampersand in de mode. In de haute couture vinden we het Italiaanse luxemerk Dolce & Gabbana en & Other Stories, een bedrijf opgericht door een kleine groep creatieve mensen. Maar dit symbool is ook populair binnen de ‘fast fashion’, zoals in de logo’s van H&M en Pull&Bear.

Het meest opvallende kenmerk van de ampersand is hoezeer dit symbool altijd aanwezig is geweest in de geschiedenis van typografie en grafisch ontwerp, en nog steeds is. In eerste instantie beroemd geworden door zijn functie als afkorting die waardevolle ruimte bespaarde, is het nu een iconisch lettertype dat veel gebruikt wordt in alle sectoren en in zoveel soorten communicatie.